تقدّمت وحدة الجنايات في مكتب المدّعي العام للدولة باستئناف أمام المحكمة العليا ضدّ تبرئة سجّان من مصلحة السجون بتهمة تهريب هواتف محمولة ومخدّرات إلى سجناء في السجن، مقابل رشاوى.
وبحسب لائحة الاتهام، فقد قام المتهم علاء العمراني بتهريب مخدّرات، هواتف محمولة وغيرها من الاجهزة إلى سجناء عدّة مرّات في سجن شكما، لقاء رشاوى مقدارها آلاف الشواقل، كل ذلك أثناء خدمته كسجّان في مصلحة السجون وكونه جزءًا من نظام إنفاذ القانون. هذا وكانت النيابة العامّة قد قدّمت ضدّه في وقت سابق لائحة اتهام تشمل عدّة تهم لارتكاب جرائم تلقي رشاوى، وتلقي أي شيء بطريقة احتيالية في ظلّ ظروف مشدّدة، وعرقلة سير العدالة وغيرها من المخالفات.
برّأت المحكمة المركزية في بئر السبع المتّهم، بعد أن رفضت المحكمة الأخذ بعين الاعتبار اعتراف المتّهم بارتكاب المخالفات وذلك لأن المحكمة رأت بأنّ الاعتراف تمّ أخذه من خلال طرق غير لائقة وتحت الضغط.
ومن هنا وبحسب طلب الاستئناف فإن المدّعى عليه تصرّف بمحض إرادته طوال فترة استجوابه، وأن قرار المحكمة المركزية بعدم أهلية اعترافه هو قرار خاطئ، وهو ما يتعارض مع القوانين القائمة بشأن تنحية الاعترافات، وبالتالي ينبغي التدخّل فيه. ولوحظ أنه بعد إجراء فحص متعمق للاستجواب والتحقيق مع المتهم أيضًا من خلال التوثيق المرئي والمسموع، لم يقع أي عيب في استجوابه، وتمّ الاستجواب “ بطريقة قانونية.. وليس هنالك تهديدات في التحقيق كما وأنه ولا يحتوي على تصريحات عنصريّة…
كما وورد في ادعاء الاستئناف أنّ المحكمة المركزيّة أخطأت في تأكيدها أن اعتراف المدّعي عليه لم يدعم من قبل اثباتات وأدلّة إضافية انما كما ويظهر في ادعاء الاستئناف فإنه “لا يقتصر الأمر على أهمية الاعتراف وكونه متماسكًا ومنطقيًا ومتّسقًا ومنظمًا، ولكنه مدعوم أيضًا بأدلّة موضوعيّة تتضمن، من جملة الأمور، تفصيلًا حول تحويل الأموال للمدّعى عليه وأقاربه من قبل سجناء وأقاربهم في سجن شكما”.
י”ג כסלו, תשפ”ב
17 נובמבר, 2021
שלום רב,
הודעה מטעם הפרקליטות:
המחלקה הפלילית בפרקליטות המדינה הגישה לבית המשפט העליון הודעת ערעור על זיכויו של סוהר בשירות בתי הסוהר, שהואשם בהברחת טלפונים סלולריים וסמים לאסירים בכלא, תמורת שוחד.
על פי כתב האישום, הנאשם עלא עמראני, הבריח במספר הזדמנויות שונות לאסירים בכלא “שקמה” באשקלון סמים וציוד קצה רט”ן, תמורת כספי שוחד בסך של אלפי שקלים, והכל בעת ששירת כסוהר בשירות בתי הסוהר והיה חלק ממערכת אכיפת החוק. כתב האישום ייחס לנאשם ארבעה אישומים בגין ביצוע עבירות של לקיחת שוחד, קבלת דבר במרמה בנסיבות מחמירות, שיבוש מהלכי משפט ועוד.
בית המשפט המחוזי בב”ש (כב’ הש’ י’ עדן) זיכה את הנאשם, לאחר שפסל את הודאתו וקבע כי הופעלו עליו אמצעים פסולים שפגעו בכבודו ושללו ממנו את רצונו החופשי.
מכאן הערעור, במסגרתו מבקשת הפרקליטות מבית המשפט העליון להרשיע את הנאשם בעבירות שיוחסו לו. בהודעת הערעור נטען, כי הנאשם פעל מתוך רצון חופשי בכל מהלך חקירתו והחלטת בית המשפט המחוזי לפסול את הודאתו היא החלטה שגויה, שעומדת בסתירה להלכות הקיימות בדבר פסילת הודאות ועל כן יש להתערב בה. צוין, כי לאחר עיון מעמיק בתיעוד הקולי והחזותי של חקירות הנאשם, לא נפל כל פגם בחקירתו, החקירה “נוהלה כדת וכדין ובאופן מושכל בהתאם לצרכיה…אין בחקירה איומים, אין בה אמירות גזעניות ויש בה עמידה על זכויותיו של המשיב…”
בנוסף נטען, כי שגה בית המשפט המחוזי כאשר קבע כי ההודאה אינה זוכה לתמיכה ראייתית נוספת. בהתאם להודעת הערעור, “לא רק שההודאה בעלת משקל רב, בהיותה קוהרנטית, הגיונית, עקבית וסדורה, אלא שהיא אף נתמכת בראיות אובייקטיביות הכוללות, בין היתר, מארג מפליל של מחקרי תקשורת והעברת כספים בין המשיב וקרוביו לבין אסירים בכלא שקמה וגורמים מטעמם”.
הערעור הוגש על ידי מנהלת המחלקה הפלילית בפרקליטות המדינה, עו”ד רחל מטר. בבית המשפט המחוזי נוהל התיק ע”י עו”ד רותם צריקר מפרקליטות מחוז דרום (פלילי).
מצ”ב הודעת הערעור.
